ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΛΙΑΚΑΔΑ

Επιτελους το σημερινο πρωινο προβαλε φωτεινο _φωτεινο και καθαριο , με εναν ηλιο που σκορπιζει αχτινες και δοξες ! Δεκα μερες βρεχονταν και πλημμυριζαν ολα! και το περιβολακι, αυτο το ταλαιπωρημενο παραξενο περιβολακι, να το που γεμισε λιμνουλες και - ποιος θα το πιστευε ! - χλοη, χλοη αφθονη και καταπρασινη. Ολα τα φυλλα που σταζουν, ολα τα υγρα κλαδια στεκουν τωρα και στεγνωνουν στη λιακαδα. Ενα παλιο σκαμνακι, λησμονησμενο απο το καλοκαιρι στον κηπο, ειναι φουσκωμενο πια απο τη βροχη, και τα ποδια του στραβωθηκαν ελεεινα, κι επανω εκει , το ασπρο γατακι ειναι ανεβασμενο και λιαζεται. γλειφεται, καθαριζεται και γυαλιζεται.Και ωρες -ωρες σταματα ξαφνικα τη δουλεια του κρατει το ποδαρακι του μετεωρο και με κοιταζει ετσι απλα καταματα. Ειναι σαν να θελει να με ρωτησει σαν κατι να θυμηθηκε αξαφνα-αξαφνα .Η ειναι που κουραζεται απο το πολυ γλειψε-γλειψε και στεκει ετσι λιγακι για να ξεζαλιστει. Αντικρυ, σε κατι αυλες εχουν απλωσει ενα σωρο ρουχα στα σκοινια, κουβερτες και χαλια για να λιαστουν . Απο τα ψηλα παραθυρα αρχιζουν να ξεχειλιζουν ασπρα σεντονια, και μαξιλαρια. Εβγαλαν και ολες τις γλαστρες να τις δει ο ηλιος. και το γατακι αφηνει το νιψιμο, και αρχισε να παιζει ζωηρα με το κουβαρι της γιαγιας που καθισμενη στην πολυθρονα της στην αυλη επλεκε το πουλοβερ της εγγονης της κατω απο τον φωτεινο ηλιο.