ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
Είσαι νέος -το ξέρω -και δεν υπάρχει τίποτε.
Λαοί , έθνη ,ελευθερίες,τίποτε.
Όμως είσαι.Και την ώρα που
Φεύγεις με το ένα πόδι σου έρχεσαι με το άλλο
Ερωτοφωτόσχιστος
Περνάς θέλεις -δε θέλεις
Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα
Εναντίον μας.Οσο η φωνή σου αντέχει.
-----------------------------------------------
Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις
Πάλλονται κάτω απ" το δέρμα σου οι μυώνες
Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν
Πώς σβήνουν τη αθλιότητα: ίδια εσύ
Παραλαμβάνεις απ' τους Δίες τον κεραυνό
Και ο κόσμος σού υπακούει.Εμπρός λοιπόν
Από σένα η άνοιξη εξαρτάται.Τάχυνε την αστραπή
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από τον ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πί.
<<Ο μικρός ναυτίλος>>
Σάββατο 15 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου